Jozef Vanhaverbeke (29 juni 1896 – 14 juni 1969) was afkomstig van Izegem en bestuurde een stoelen- en meubelfabriek in de Statiestraat.
Zijn bedrijf is een paar keren zo goed als failliet gegaan, maar met behulp van zijn 9 kinderen hiel hij het telkens er weer bovenop.
Hij was uitgesproken katholiek en Vlaams, een durver die toch lekker “onder de sluffer” lag van zijn autoritaire vrouw Marie. Hij deed graag joviaal en opgewekt. Zo heeft hij, nadat zijn oudste zoon de fabriek overgenomen had, nog eens gans het onderwijzend personeel uitgenodigd voor een rondleiding en een traktaat.
Hij verkreeg van pastoor Demeyere allerlei voorrechten op Lichtenhove, waarschijnlijk als dank voor zijn geldelijke steun en zijn bejaardenclub “Eeuwige Lente” geniet nu nog altijd daarvan. Hij steunde ook openlijk de bouw van de IJzerboren.
Zijn zonen waren eerder brutaal en ietwat vulgair.
Toen De Zwaan politiek afhaakte, sprong hij als voorzitter van de middenstand in de boot met het A.C.W. en de boeren om de lokale C.V.P. afdeling op te richten. Hij speelde een rol in STRADA en Davidsfonds.
Hij had 27 kleinkinderen bij zijn overlijden.
Na zijn dood brandde de fabriek in 1970 helemaal af en werd herbouwd in de Kortemarkstraat. Sommigen hadden daar bedenkingen bij. Het was op een dag dat de pompiers niet thuis waren…