Ik moet Leo (26 december 1903 – 19 maart 1994) leren kennen hebben toen hij langs de baan werkte bij nonkel Maurits, kantonnier.
Maar als hij +85 werd, bezocht ik hem elk jaar, tenden Lichtervelde, nabij de autostrade. Hij had daar een aparte houten woning, nabij het huis waar zijn zoon Pieter woonde. Later ging hij bij Pieter inwonen.
Maar Pieter verkocht uiteindelijk het huis en Leo kwam in het rusthuis terecht, waar hij nog verscheidene jaren leefde, mager, uitgeteerd, in een rolstoel.
Lionette Vergote, zijn schoondochter, heeft er veel voor gedaan. Zowel tenden de Kauwentijnestraat als in het rusthuis.