Deze kroniek is niet wetenschappelijk opgevat. Het is geen vorm van folklore of heemkunde. Het is ook geen gemoedelijke of weemoedige vorm van nostalgie. Het is enkel een beeld van geloof en ongeloof, van hoop en vertwijfeling, liefde en onverschilligheid in het volksleven van Lichtervelde in de twintigste eeuw.
Daarvan zijn de kapelletjes een zeer treffende illustratie. Alle gebeurtenissen zijn weerspiegeld in deze geschiedenis: politiek en streekrampen, ziekten en mislukte oogsten, armoede en weelde. De kapelletjes langs onze wegen blijven een getuigenis, hoe God de wereld leidt, anders dan wij vermoeden kunnen.
Deze kroniek is alleen gebaseerd op gesprekken met mensen. Geen archieven of andere documenten werden geraadpleegd. Ik heb zoveel mogelijk de objectiviteit nagestreefd.
Rond het jaar 1975 ging ik, zoals ieder jaar, de laatste dag van het schooljaar met mijn klasje wandelen tot aan de kapel die staat op de hoek van de Ridderstraat en de Vliekaartstraat. Ik vond deze er zo vervallen dat ik het plan opvatte ze te restaureren. Ik dacht daarbij aan Franciscus van Assisië, die ooit het kerkje van San Damiano restaureerde. Na wat afbraak en opruimwerk wou ik ze vanbinnen pleisteren.Toevallig ontmoette ik een stukadoor die mij twee zakken pleisterkalk bezorgde. Ik ben daar in de loop van de grote vakantie regelmatig mee bezig geweest. Daardoor groeide ook mijn belangstelling voor de andere kapellen.
Een verdere stap was de ontdekking van de geschiedenis van de Veldkapel. Op 15 april 1978 reed ik in de namiddag naar Kortemark, naar Constant Bruynooghe, een man van in de tachtig jaar. Hij vertelde mij van naaldje tot draadje de geschiedenis van het ontstaan van de Veldkapel.
Door bemiddeling van Gaston Missinne, reporter, verscheen dit verhaal in De Torhoutse Bode. Willy Labens, schepen van Lichtervelde, las dat verhaal en vroeg mij of ik ook van ander kapellen de geschiedenis kende. Ik ging op speurtocht. Hij vatte het plan op om de drukkosten van het boekje te laten pre-financiëren door de gemeente. Daartoe sprak hij schepen van financiën Georges Vanderper aan, die akkoord ging. De gemeente besteedde het drukwerk uit aan de drukkerij Verma. Freddy Devriendt zorgde voor de foto’s.
“Uit de mond der Mensen” in het voorjaar van 1979. Op vrijdag 2 mei 1980 werd het kapelletjesboek door het gemeentebestuur officieel overhandigd aan mij. Dat gebeurde op het gemeentehuis in tegenwoordigheid van burgemeester Roger Muys, deken Leroy, E.H. Flor Claerhout en verscheidene notabelen. Verscheidene kranten brachten een verslag van de plechtigheid.
Het boekje werd op 1000 exemplaren gedrukt. Het kostte 100 Bef. De volgende zondag was het bedevaart naar de Veldkapel en bij die gelegenheid werden 111 exemplaren verkocht. In de loop de jaren zijn de 1000 exemplaren allemaal aan de man gebracht.
Tijdens de winter van 2006–2007, werkte ik aan een aanvullende versie. In die ruim 27 jaren is er veel veranderd. Onder impuls van o. a. Hans Delameilleure werd in Lichtervelde de kapelletjesroute in gebruik genomen.
Mocht deze bewerking ook op zijn beurt de weg vinden naar veel mensen op onze parochie!
Karel Vangheluwe