Georges (13 mei 1915 – 4 november 1991) was een collega, later mijn directeur.
Een opgewekte, goedaardige, welwillende mens. Geen onderwijzer. Geen hoogmoed.
Toneelacteur. Muzikant. Door De Burgersgilde naar Lichtervelde gehaald.
Herinneringen…
Op de “feestjes” zong hij “Hoog de harten”, het lied van Jules Missinne, “Mijn eerste meisje”, “De zangvereniging”, “Lotje”, e.a.
Vertelde graag over zijn jonge jaren met meester Decorte, “fasse” Carpentier, Jules Missinne.
Het directeurschap is een ontgoocheling voor hem geweest. Het ontgoochelde mij ook, o.a. bij de evaluatie van het aardrijkskunde thema van inspecteur Verhalle.
In de schoolstrijd zat hij in het andere kamp. Veel religieuze aanleg had hij niet, zijn kinderen nog min en dat kwam tot uiting in de begrafenisplechtigheid. Zijn zoon Paul werd dokter en vestigde zich in Koolkerke.
Toen ik hem later ontmoette, zie hij: “Mijn vrouw en ik zitten hele dagen weerszijden van de stoof niets te doen”, een eindeloze verveling…