Vanwalleghems kapelletje
Het kapelletje is gelegen op de hoek van de Kattestraat en de Veldekensstraat. Op het einde der 19de eeuw was de familie Vanwalleghem van Zwevezele komen wonen naar de Veldekensstraat. Er waren in dat huisgezin 3 zonen en 3 dochters, waaronder Edward en Octavie. Deze Octavie Vanwalleghem, geboren in 1873, werd ziek in 1892. Er trad na een paar jaar een verlamming op van de onderste ledematen en het meisje was in het jaar 1894 totaal uitgeput. Ze besloot op bedevaart te gaan naar Lourdes. Een gebuur, Charles Vandecasteele, een landbouwer wonende Oude Bruggeweg (nu nr.9) was in gans de omtrek de enige bezitter van een sjees. Hij voerde Octavie naar ‘t station en moest haar helpen in- en uitstappen. Toen hij haar ellende zag, dacht hij “Dit meisje zien we nooit meer terug in Lichtervelde”.
De roep deed weldra de ronde in Lichtervelde dat Octavie genezen was in Lourdes. Ze bleef veel langer weg dan ze oorspronkelijk van plan was, omdat verscheidene dokters haar genezing moesten vaststellen. De dag van haar terugkomst was onvergetelijk. Heel Lichtervelde was samengestroomd aan het station. Geburen hadden de Veldekensstraat versierd.
Charles Vandecasteele zou ze met zijn sjees terug afhalen aan ‘t station. Toen hij het paard inspande dacht hij “Dat meisje beeldt zich in dat het genezen is. Wanneer ze eenmaal thuis is zal haar gezondheidstoestand wel weer verergeren. Mij zal ze niet om de tuin leiden, ik zal het wel merken of het echt is.” Hij durfde niet tot aan het station rijden, maar bleef staan aan de houtzagerij Vancoillie in de Statiestraat. Maar toen hij ze daar zag komen met veerkrachtige stap, kreeg hij als een schok de innerlijke overtuiging dat ze echt genezen was. Dat kon geen veinzen zijn. Toen voerde hij ze naar huis.
Zo is deze gebeurtenis bij de mensen van de wijk als waarachtig overgekomen. Terwijl Octavie op reis was, deden haar 3 broers een novene voor haar. Ze gingen negen dagen naeen, ‘s avonds na het werk, naar het kapelletje van Wijnendale te voet heen en terug, om daar voor haar genezing te bidden.
De roem van deze gebeurtenis verspreidde zich over heel de streek, vooral ook door een volkslied van vele strofen, dat op de markten in ‘t ronde gezongen werd, waarschijnlijk door de liedjeszanger Alois Vanpeteghem van Gent.
De mensen bleven samenstromen en de familie Vanwalleghem bouwde uit dankbaarheid een kapelletje op de hoek van de Kattestraat in 1895. Octavie trad de 4de november 1897 in het klooster te Harelbeke en is als kloosterzuster de 6de april 1939 gestorven te Stasegem.
In de periode rond de oorlog 14-18 was het kapelletje het meest bezochte van de hele streek. Alle mensen uit het Noorden van de parochie hadden er op de mooie zondagnamiddagen rendez-vous. Ze gingen er bidden en zaten achteraf op de droge graskanten te praten met elkaar over het nieuws van de streek. ‘t Was net of het er marktdag was.
De neef van Octavie, zoon van Edward, was soldaat geweest in de oorlog van 14-18 en had er een morele schok opgedaan zoals vele buitenjongens die uit hun midden gerukt werden. Dat heeft als gevolg gehad dat het kapelletje wat verwaarloosd geraakte. De laatste jaren van zijn leven is daar echter verandering in gekomen, en het kapelletje werd weerom goed verzorgd.
In de zomer van 1977 werd het grote beeld, dat Octavie meegebracht had van Lourdes, en dat er al 82 jaren stond, door onbekenden stukgeslagen. De familie Vanwalleghem kreeg een passend beeld van de zusters van Zedelgem en geburen zorgden voor een prachtige restauratie.
In 2016 neemt de Heemkundige kring het initiatief om het kapelletje, dat ondertussen zwaar vervallen is, te restaureren. De werken worden bekostigd door subsidies en giften. Zowel binnen als buiten wordt het gebouwtje grondig aangepakt. Er komt ook een verharde toegang en een zitbank. De herinwijding gebeurde op zaterdag 13 mei 2017, door priester Marc Vantyghem. De kapel wordt nu onderhouden door vrijwilligers van de heemkring en krijgt regelmatig bezoek van passanten en volgers van de kapelroute.