Mahieus kapel
Deze zeer mooie kapel bevindt zich op de hoek der Ridder- en Vliekaertstraat(1). Ze staat in een heuvelachtig landschap, met mooi uitzicht naar het zuiden. Vroeger waren hier de zogenaamde Colpaerts bossen.
De kapel is gebouwd in 1906 (sommigen beweren in 1903) door Mevrouw Mahieu-Tack omwille van de ziekte van haar dochter. De Heer Mahieu was toentertijd brouwer, en woonde in de Noordstraat te Roeselare. Zijn zoon is er later burgemeester geweest. In 1906 heeft een grootse inhuldiging plaats gehad. Een grote stoet vertrok van Lichtervelde dorp op bedevaart, onder leiding van de priesters, om het kapelletje in te wijden. Het bevat een zeer groot Lieve Vrouwbeeld. Na het overlijden van Mevr. Mahieu-Tack is de kapel eigendom geworden van Mevr. Clement-Mahieu (wellicht de zieke dochter van destijds?) en nog later van Juffr. Clement. Op 30 oktober 1977 is de kapel in bezit gekomen van de familie Cassaert-Beernaert.
Het zeer mooie en lichtgebouwde torentje draagt een zwaar smeedijzeren kruis. Na de oorlog 40-45 is deze top reeds eenmaal moeten hersteld worden. Schilder Julien Verduyn heeft tijdens zijn loopbaan het kapelletje driemaal binnenin geschilderd in opdracht van de familie Godderis, die vele jaren voor het onderhoud instond.
In de jaren 70 was het erg vervallen, en het kruis was afgewaaid. Door toedoen van de familie Osaer werd met de herstelling een aanvang genomen. In 1978 was de herstelling voltooid en werd het kruis teruggeplaatst, zelfs met een windhaantje erop.
Einde der twintigste eeuw was de kapel weer vervallen. In de zomer van het jaar 2000 is Piairo Da Motta – een ingeweken Portugees – en zijn echtgenote Magda Vanhooren in contact gekomen met de eigenaar (Georges Cassaert) en heeft de toelating bekomen om het te herstellen. De cementbekleding, het schilderwerk binnen en buiten, venstertjes en zoldering; alles kreeg een beurt. Het grote O. L. Vrouwbeeld brachten ze mee naar hun huis, waar het een maand gebleven is. Lieve Coussée, een kunstenares die nu al overleden is, heeft het geretoucheerd. Johnny Delameilleure herstelde de buitenmuren. Kleine zaken die nog bij Georges Cassaert lagen werden teruggebracht. Er werd een tweede Lievevrouwbeeld (van Fatima) aan de voet van het grote beeld geplaatst. In 2004 werd alles opnieuw in de verf gezet. De gemeente kwam bij dit alles tussen door het betalen van de grondstoffen en de verf.
Door het smelten van de kaarsen heeft er ooit een kleine brand plaats gehad. Er worden regelmatig heel wat kaarsen geofferd. Jammer dat het offerblokje regelmatig opengebroken wordt. Ter gelegenheid van de 95de verjaardag verscheen er een groot artikel over deze kapel in de Krant van West-Vlaanderen op 14 september 2001.
[1] Eigenlijk officieel de Vliekaartstraat
