Dewulfs kapel

De kapel moet gebouwd geweest zijn door een familie Hoste, die ten noorden van de Hazelstraat woonde en een stuk land bezat ten zuiden er van.  Dat is zeker gebeurd vóór de oorlog 1914-1918.  Toen de Polen aan ’t naderen waren in het jaar 1944, werd als voorbereiding van het offensief weken aan een stuk de Kruiskalsijde fel gemitrailleerd en met brandbommen bestookt.  Eén van deze bommen viel vlak bij het kapelletje, dat zwaar beschadigd werd.  De stenen werden gebruikt om de kuil te vullen.  Het kruis, het hek en de beelden berusten nog altijd bij de huidige bewoners van de houtzagerij.

Verhelles kapel, ook kapel Vandierendonck genoemd

Deze kapel is een grenskapel en staat eigenlijk op grondgebied Gits, op de hoek van de Noordabeel- en de Turkeyenstraat.  Ze staat er zeer mooi tussen twee linden waarvan één op Lichtervelds gebied staat.  Er was vroeger op de voorgevel het jaartal 1822 te zien, in smeedijzer gemaakt.
De hoeve waarbij ze behoort staat op Lichtervelde.  Achtereenvolgens woonden er de families Lodewijk Desloovere, Jan D’Hondt, Francis Goddyn, Verhelle, Vandierendonck en Marcel Leenknecht.  Waarom ze ooit is gebouwd heb ik niet kunnen achterhalen. Al naargelang de bewoners werd ze genoemd ‘Sloovers kapelleken’, ‘Verhelles kapel’ en ‘kapel Vandierendonck’.
Toen de grintweg herlegd werd in tarmac, was er sprake van de twee mooie bomen te rooien.  Dank zij een speciale tussenkomst heeft de familie Vandierendonck
dat kunnen verhinderen.  Zo is dit mooie uitzicht bewaard gebleven.
Regelmatig konden de eigenaars een heilige mis laten opdragen met de gelden van de offerblok.  Deze is op een zekere dag ook echter opengebroken geworden, zoals op meerdere plaatsen het geval is.  Er zijn ook een paar antieke vazen weggenomen. Toch werd de kapel zelf verscheidene jaren prachtig onderhouden door de eigenaar weduwe Jules Vandierendonck.
In 2003  waren de kapel en het O. L. Vrouwebeeld  weer vervallen. Toen zijn de geburen samen gekomen en elk deed zijn deel om de kapel te herstellen.  Ze gaven de opdracht het beeld te restaureren aan schilder Frans Lotens, een werkje dat zeer goed gelukt is.

Onderstaand citaat komt uit ‘Mariaverering te Gits’ door D. Tillo Van Biervliet O.S.B.:
De kapel, oorspronkelijk in rode baksteen, ondertussen wit geschilderd, heeft als opschrift “Wees Gegroet Maria”. Ze is bedekt met blauwe pannen en heeft geen vensters. Ze is toegankelijk bij middel van een groengeverfde ijzeren traliedeur.  De offerandebus in de linker deurvleugel wijst op een verering. Binnen staat een neo-gotisch altaar versierd met de letters MS (Maria) en twee lelies. Daarboven staat in een soort tabernakel, waarboven een kruisbeeld, een beeld van O.L.Vrouw van het H. Hart met het Jesuskind. Naast Maria staan twee kleinere beelden van de  volksheiligen St.-Rochus en St.-Antonius van Padua. Bij het beeld staan als versiering kandelaars en bloemvazen, waaronder  twee bloemvazen , waarop “zilveren bollen” rusten, een typische versiering in de oude tijd.

Kapelletje Compernol

Een gebuur, Luc Bruneel vertelt:
“Sinds mensenheugenis hing er een houten kapelletje aan één van de twee bomen die de oprit van de boerderij Compernol sieren. Dat was niet direct een pleisterplaats om tot gebed te komen. Evenmin in de meimaand. Wellicht werd O.L.Vrouw daar ten pronk gezet, eerder uit traditie. Maar in het jaar 1976 geraakte een kleinkind van de boer en de boerin, zwaar gewond toen hij met z’n fietsje door een auto omver werd gereden. Lange tijd lag hij in het ziekenhuis tussen leven en dood. Er werden toen door de familie en de buren aan het boomkapelletje gebedsmomenten georganiseerd. Moeder Maria werd aanroepen opdat die jongen uit de coma zou mogen ontwaken. Hun gebed werd verhoord. Als dank werd er beslist om iedere week in de meimaand aan het kapelletje te komen bidden.
In 1998 werd de vrouw des huizes, Madeleine Carpentier 100 jaar. Als geschenk voor de eeuweling hebben de buren een nieuw kapelletje gebouwd. Ondertussen blijven de mensen op woensdag in de meimaand aan dit mooie Maria huisje met vurigheid de paternoster bidden. De schoondochter van Madeleine, Alise, is nu de nieuwe bewoonster van het huis en ontvangt ieder jaar met heel veel liefde de vele buren die O.L.Vrouw willen nabij zijn.”