Emerie Maertens

We noemden hem de “grote” Maertens (11 april 1891 – 19 augustus 1980), in tegenstelling tot Achiel Maertens uit de Essestraat.

Ik heb nooit een mens gekend die opvliegender was en meer vestand had van (zware) werken.  Hij heeft een deel van zijn leven in Amerika doorgebracht.  En moet daar toch nogal wat verdiend hebben in pioniersomstandigheden.  Als hij aan het vertellen geraakte, begon hij steeds luider en vlugger te praten, altijd over zijn heldendaden in Amerika.

Ik weet niet of hij kon lezen of schrijven.

Op zekere dag kwam hij bij ons binnen met een streekblad (het Brugs Handelsblad?).  Daar prijkte op het voorblad een grote foto van de markt van Brugge, met midden op het plein een vliegende schotel die pas geland was en enkele Marsmannetjes die eruit kropen.  “Ziet ge”, zei hij, “dat het waar is.  Ik heb het altijd gezegd dat de vliegende schotels bestaan!”.  We bekeken mekaar eens ongelovig.  Toen zei mijn broer Jozef: “Maar het is vandaag 1 april.  Het is een aprilgrap!”.  We zagen Maertens in geen weken meer terug.

Rond onze tuin stond een grote doornhaag.  Ik vroeg aan Maertens of hij ze wilde rooien en een afsluiting plaatsen van palen en draad en platen.  Maertens deed dat: het was enorm zwaar werk en hij deed het in orde.  Als hij gedaan had, zei hij: “Nu ga ik trouwen”.  En waarachtig, ’s anderendaags ging hij naar de pastoor met zijn tweede echtgenote Febronietje.

Er lag een enorme hoop doornstruiken in de tuin.  Ik lukte er niet in om ze te verbranden.  Maertens deed dat wel; in een paar uren was hoop verdwenen.

Maertens gaf veel geld weg aan de Socialisten.  En vierde mee met een rode sjaal om de nek.

Hij verzamelde tonnen karton, perste die in pakken en verkocht ze aan goed geld.

Op het laatst van zijn leven “bekeerde” hij zich.  Deken Leroy (die al even opvliegend was en ook steeds maar luider en vlugger praatte) zat aan zijn ziekbed.  Het waren twee zielen in één zak.

Maertens verzette enorm veel werk voor Straatjeskermis, tot hij in conflict kwam met Gerard Vanzieleghem.  Dan sloeg hij zijn prachtige boot aan stukken en … gedaan met de stoet.

Geef een reactie